ـ علایم شایع: |
۱. خارش بدون كنترل (غالباً ناآگاهانه) |
۲. خستگی مزمن به علت كمبود خواب ناشی از خارش شدید |
۳. در نواحی متأثر از بیماری، پوست خشك و ضخیم میشود. |
۴. بثورات خارشدار در قسمتهای از پوست كه گرما و رطوبت را در خود نگاه میدارند مثل چینهای آرنج، زانو، گردن، صورت، دستها، پاها، كشاله ران، ناحیه تناسلی، و اطراف مقعد. |
|
ـ علل بیماری: |
ناشناخته هستند، اما این بیماری احتمالاً ارثی و مرتبط با فعال شدن بیش از اندازه دستگاه ایمنی است. |
|
ـ عوامل افزایشدهنده خطر: |
۱. تب یونجه یا آسم |
۲. آلرژی غذایی |
۳. مصرف داروهای سركوبكننده ایمنی |
۴. سابقه خانوادگی درماتیت آتوپیك یا سایر بیماریهای آلرژیك |
۵. استرس. بثورات و خارش در زمانی كه استرس وجود دارد، زیاد میشوند. |
۶. پوشیدن لباسهای تحریككننده پوست و قرار گرفتن در معرض مواد تحریككننده پوست |
|
ـ پیشگیری: |
۱. حتیالامكان استرس را كم كنید. |
۲. سعی كنید تعریق هر چه كمتر باشد. |
۳. حمام با آب ولرم بگیرید نه با آب داغ |
۴. روی پوست مرتباً كرمهای نرمكننده بمالید. |
۵. از برخورد با موادی كه باعث تحریك پوست میشوند خودداری كنید (پشم، عطریات، نرمكنندههای لباس، صابونهای تند،...). |
|
ـ عواقب مورد انتظار: |
غیرقابل پیشبینی است. بیماری ممكن است در تمام طول زندگی دورههایی از شعلهور شدن و فروكش كردن را داشته باشد. |
|
ـ عوارض احتمالی: |
۱. ماندن جای ضایعه در اثر خارش |
۲. عفونت باكتریایی ثانویه در نواحی متأثر از بیماری |
۳. افزایش حساسیت به واكنشهای نامطلوب دارویی |
۴. كاهش مقاومت به عفونتهای قارچی و ویروسی |
۵. احتمال بروز آب مروارید در كسانی كه درماتیت آتوپیك دارند بیشتر است. |
۶. عفونتهای هرپس سیمپلكس (ویروس تب خال) در كسانی كه درماتیت آتوپیك دارند شدیدتر است. |
|
ـ درمان: |
۱. تشخیص معمولاً با دیدن ضایعات داده میشود. |
|
۲. درمان مؤثر مشتمل است بر حذف آلرژنها از محیط، اجتناب از مواد تحریككننده و سایر عوامل مساعدكننده بیماری، و رفع خارش و التهاب. |
|
۳. در صورت وجود ضایعات كروت بسته و تراوش كننده مایع، روی ضایعات حوله یا پارچه آب سرد بگذارید. این كار باعث كاهش خارش و پاك شدن كروتها میشود. |
|
۴. در صورتی كه وان را از آب پر میكنید و حمامی میگیرید، از آب ولرم همراه با مواد پاككننده غیر از صابون استفاده كنید. |
|
۵. لباس نخی غیرچسبان بپوشید (از پوشیدن لباسهای پشمی و دوخته شده از پارچههای مصنوعی خودداری كنید). |
|
۶. از مواد نرمكننده پارچه و آنتیاستاتیك به هنگام شستشوی لباس استفاده نكنید. |
|
۷. پس از حمام گرفتن، از وازلین یا پمادهای با پایه لانولین كه حاوی آلفا هیدروكسی هستند استفاده كنید. |
|
۸. حتیالامكان استرس زندگی را كم كنید. |
|
ـ داروها: |
برای رفع خارش خفیف، از استروییدهای مالیدنی یا محصولات قطران استفاده كنید. در صورت وجود خارش شدید ممكن است داروهای زیر برای شما تجویز شوند: استروییدهای مالیدنی قویتر، داروهای كورتیزونی به صورت خوراكی (ندرتاً و تنها برای دورهای كوتاه)، آنتیهیستامینها یا آرامبخشهای خفیف، پماد نرمكننده پوست دست، گاهی آنتیبیوتیك برای مبارزه با عفونتهای ثانویه. |
|
ـ فعالیت: |
محدودیتی غیر از این كه بدن باید خنك نگه داشته شود وجود ندارد. از بودن طولانیمدت در محیط گرم خودداری كنید. |
|
ـ رژیم غذائی: |
اگر شك به آلرژی غذایی وجود دارد، گرفتن رژیم آلرژی ممكن است ضروری باشد. |
|
ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید: |
اگر شما یا یكی از اعضای خانوادهتان علایم درماتیت آتوپیك دارید. اگر به هنگام شعلهور شدن بیماری، دچار تب یا خارش غیرقابل كنترل شدهاید. |