ـ علایم شایع: |
۱. زگیلها با اندازه كوچك (3-1 میلیمتر) شروع و بزرگتر میشوند. |
۲. زگیلها سطحی خشن و حدودی كاملاً واضح دارند. |
۳. معمولاً رنگی مشابه پوست دارند ولی گاهی تیرهتر هستند. |
۴. زگیلها غالباً به صورت خوشه هایی اطراف یك «زگیل مادر» ظاهر میشوند. |
۵. زگیلها درد و خارش ندارند. |
۶. بعضی زگیلها در كف پا ظاهر میشوند. |
۷. با برش سطح زگیل میبینید كه نقطههای سیاه كوچك یا نقطههای خونریزی دهنده است. |
ـ علل بیماری: |
تهاجم ویروس پاپیلوما به لایه خارجی پوست (اپیدرم). ویروس برخی سلولها را تحریك میكند تا سریعتر از حد طبیعی رشد كنند. زگیلها بسیار شایع هستند. تا بزرگسالی، 90% افراد دارای آنتی بادی بر ضد ویروس خواهند شد كه نشانگر سابقه یك بار عفونت زگیلی است. |
ـ عوامل افزایشدهنده خطر: |
۱. ترومای پوست |
۲. استفاده از حمامهای عمومی |
۳. سركوب ایمنی ناشی از داروها یا بیماری |
ـ پیشگیری: |
برای جلوگیری از گسترش زگیلها، آنها را نخراشید. زگیلها با برشها و خراشهای كوچك به راحتی گسترش مییابند. كفش هایی بپوشید كه مناسب اندازه پا باشند. |
ـ عواقب مورد انتظار: |
بسیاری از زگیلها در عرض یك ماه خود به خود از بین میروند. بدون درمان زگیلهای باقی مانده ظرف 3-2 سال محو میشوند. |
ـ عوارض احتمالی: |
گسترش به سایر اعضای بدن، عفونت ثانویه یك زگیل، عود زگیلها پس از درمان. |
ـ درمان: |
سرمادرمانی (یخ زدن سلولها برای تخریب آنها). این اقدام در مطب انجام میگیرد و به بیهوشی نیاز ندارد و باعث خونریزی نمیگردد. ممكن است در حین عمل یخزدن اندكی درد و آزار ایجاد گردد و درد ممكناست پس از گرم شدن مجدد، اندكی زیاد شود. گاهی برای تخریب زگیلها 5-2 بار درمان در هفته لازم است. جراحی الكتریكی (استفاده از گرما برای تخریب سلولها). این درمان میتواند در یك بار ویزیت در مطب انجام پذیرد ولی بهبودی مدت بیشتری طول میكشد و عفونتهای باكتریای ثانویه و ایجاد جوشگاه شایعتر است. در صورتی كه تحت جراحی الكتریكی قرار بگیرید، در محل درمان تاولی (گاهی همراه با خون) ایجاد خواهد شد.سقف تاول بدون درمان اضافی ظرف 14-10 روز باز میشود. یا جوشگاه كمی باقی خواهد ماند یا اصلاً دچار جوشگاه نمیشوید. شستوشو و استفاده از مواد آرایشی یا زیبایی را مطابق معمول انجام دهید. اگر لباس تاول را تحریك میكند، آن را با یك بانداژ چسبان كوچك بپوشانید. اگر تاول باز شود، مایع ممكن است دارای ویروس فعال باشد و به سایر نواحی گسترش یابد. ناحیه را با آب داغ و صابون بشویید؛ خشك كنید و بپوشانید. در مورد زگیلهای كف پا، پوشش یا بالشتكی در كفش قرار دهید تا راه رفتن راحت شود. |
ـ داروها: |
داروهای موضعی مثل اسید سالیسیلیك خفیف ممكن است برای تخریب زگیلها تجویز شوند. در این صورت از دستورالعملهای روی بستهبندی آنها پیروی كنید. ممكن است برای كمك به درمان زگیلها، ترتینوئین (اسید رتینوئیك) یا بنزوئیل پراكساید تجویز گردند. |
ـ فعالیت: |
محدودیتی وجود ندارد. |
ـ رژیم غذائی: |
رژیم غذایی خاصی ندارد. |
ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید: |
۱. اگر خود یا كودك شما زگیل داشته باشید و بخواهید آن را بردارید. |
۲. اگر پس از درمان تب ایجاد گردد. |
۳. اگر زگیلها پس از درمان كاملاً از بین نروند. |
۴. اگر پس از درمان زگیلهای دیگری ظاهر شوند. |
۵. اگر بعد از برداشتن با جراحی سرپایی یا سوزاندن الكتریكی، علایم عفونت در محل درمان ظاهر شوند. |
![](http://vista.ir/include/content/images/health/medicine/desease_list/400975ca3d68a27b8be0ecd39fbd63fc.jpg)