در اصطلاح زبان شناسی، واژه Implant از دو جزء IM به معنای درون و plant به معنای کاشتن و کار گذاشتن است. اما در تعریف عمومی، ایمپلنت دندانی وسیلهای است که از مخاط دهان عبور کرده و در استخوان مربوط در دهان قرار میگیرد. و ایمپلنت دندانی قطعاتی از جنس تیتانیوم است که جایگزینی برای دندان بوده و در فک قرار میگیرد.
ايمپلنت داخل استخوان فك جاسازي شده و به جاي ريشه دندان عمل ميكند، جنس ايمپلنت از فلز تيتانيوم خالص است كه سطح آن براي تغييرات لازم جهت يكي شدن با استخوان قابل انعطاف است.
امروزه ایمپلنت به دلیل اینکه همانند یک دندان طبیعی زیبا و کاراست و دوامی برابر با دندان طبیعی دارد به کار میرود.
براي مشخص شدن درمان ايمپلنت، بيمار باید به دندانپزشك مراجعه کند و انجام معاينات راديوگرافي مربوطه توسط وي ضروری است. قبل از درمان وضعيت سلامت جسمي و رواني بيمار مورد ارزيابي قرار مي گيرد و كساني كه بيماري هاي كنترل نشدهاي مانند ديابت و يا فشارخون داشته باشند تا قبل از درمان پايدار براي ايمپلنت مناسب نيستند. و انجام ايمپلنت برای كساني كه زياد سيگار ميكشند نیز با ريسك بالائي همراه است.
زمان ماندگاري ايمپلنت (پيوند) دنداني به طور متوسط ۱۰سال در نظر گرفته شده اما افرادي هستند كه بيش از ۲۰ سال ايمپلنت خود را در دهان دارند و از آن بهره ميگيرند.
در صورت مناسب بودن كيفيت و ميزان استخواني كه ايمپلنت ها در آن قرار ميگيرند و مراحل جراحي و اگر پروتز به درستي توسط دندانپزشك مجرب و دوره ديده انجام گیرد و بيمار نیز دستورات بهداشت دهان و مراقبت هاي دوره اي را رعايت كند ایمپلنت تا آخر عمر دوام میآورد.
به رغم پيشرفتهايي كه در درمان با روش ايمپلنت حاصل شده است هنوز محدوديت هايي نيز وجود دارد. متخصصاني كه به اين آموزش ها دست يافته اند مشاوران خوبي براي شما مي باشند. دندانپزشك با بررسي تاريخچة پزشكي و دندانپزشكي بيمار، معاينه، تهيه راديوگرافي و گرفتن قالب از دندان ها و فك بيمار، ارزيابي لازم را به عمل مي آورد و چنانچه منع تجويزي وجود نداشته باشد، طرح درماني مناسب را به بيمار پيشنهاد مي نمايد.
انجام ایمپلنت
غالبا جراحي ايمپلنت در 2 مرحله انجام مي گيرد. قسمت اصلي ايمپلنت به صورت استوانه ايي به اندازة تقريبي ريشة دندان مي باشد كه غالبا از جنس تيتانيوم است، اين پايه با روش جراحي داخل استخوان فك كار گذاشته مي شود و روي آن با مخاط و لثه پوشانده مي گردد. چند ماه زمان لازم است تا استخوان سازي در اطراف پايهها انجام شود و دندانپزشك بتواند مرحله بعدي را انجام دهد، در اين مدت با رعايت ملاحظاتي و با كمك دندانپزشك امكان استفادة موقت از دندان مصنوعي وجود دارد.
غالبا 3 تا 4 ماه پس از جراحي اوليه، ناحيه عمل قبلي كه از لثه پوشيده شده است با روش جراحي باز مي شود و پيچ مسدود كنندة موقتي روي آن پيچانده مي شود. در مرحله بعد، با برداشتن پيچ موقت قسمت دوم ايمپلنت كه تاج دندان پايه است روي آن پيچانده مي شود و پس از قالب گيري، دندانهاي مصنوعي مناسب با طرح ايمپلنت ساخته مي شود كه مي تواند به صورت ثابت و يا متحرك در روي پايه هاي اصلي ايمپلنت نصب گردد.
كار ايمپلنت در برخي از موارد به صورت تيمي انجام مي شود. به این صورت که جراحي ايمپلنت توسط جراح لثه و يا جراح فك و صورت و مراحل پروتزي توسط دندانپزشك و يا متخصص پروتز انجام مي شود. البته در مواردي نيز دندانپزشكي كه دورة جراحي و پروتز ايمپلنت را گذرانده باشد به تنهائي اقدام به قراردادن ايمپلنتها و پروتز آنها مي كند.
به طور معمول جراحي ايمپلنت در مطب و با بي حسي موضعي انجام مي شود و همچون دیگر عمل هاي دندانپزشكي پس از بي حس شدن هيچ دردي ندارد. اما ممكن است پس از عمل ناخوشي و درد وجود داشته باشد که با استفاده از داروهاي تجويزي مشكلی وجود نخواهد داشت.
عمل جراحي ايمپلنت عملي بسيار حرفه اي و با مسئوليت بالاست و از قطعات مختلفي تشكيل شده كه هر قطعه هزينه بالائي دارد. مراحل پروتزي ايمپلنت نيز بسيار تخصصي و وقت گير است و مراحل لابراتواري ايمپلنت چندين برابر كارهاي معمول هزينه بر مي دارد. همچنین هر دندانپزشك فعال در زمينه ايمپلنت براي بهروز نگه داشتن اطلاعاتش نياز به شركت در دوره هاي مختلف داخلي و خارجي دارد كه این خود هزينه زيادي را مي طلبد.
روشهاي جديد در زمينه ايمپلنت امکان کشیدن همزمان دندان و جایگزین کردن ایمپلنت را فراهم آورده است. البته اين كار در مواردي كه در محل كشيدن دندان عفونت وجود نداشته باشد، امكان پذير است.
با به کارگیری ایمپلنت از تحلیل استخوان در یک ناحیه بی دندان جلوگیری خواهد شد. مناسب ترین شرایط استفاده از ایمپلنت، وجود استخوان فک به اندازه کافی و کیفیت مناسب است. در شرایط کمبود استخوان در هر دو فک، با استفاده از مواد پیوندی و استخوان ساز و تکنیک های جدید امکان به کارگیری ایمپلنت های دندانی فراهم میشود.
امکان استفاده از ایمپلنت در افرادی که بدنشان توانایی ترمیم و التیام را نداشته باشد (مانند دیابت کنترل نشده) نیست. در صورتی که دیابت فرد تحت کنترل پزشک قرار گیرد درمان موفقیت آمیز میباشد. در افرادی نیز که برای درمان سرطان ها، شیمیدرمانی میشوند پس از پایان درمان های مذکور امکان گذاشتن ایمپلنت وجود دارد.
رعایت بهداشت مطلوب بسیار مهم است بنابر این باید با استفاده از نخ های مخصوص، برسهای مخصوص و مسواک های واتر پیک با دقت اطراف پایه های ایمپلنت تمیز شود، البته این کار نیز توسط متخصصین آموزش داده میشود.
به طور معمول از زمان کاشت ایمپلنت تا کارگزاری تاج دندان به طور متوسط 9 هفته تا 6 ماه زمان ترمیم بافتی تشکیل استخوان طول میکشد.
مزایای استفاده از ایمپلنتهای دندانی
سلامتی و زیبایی بیشتر اولین مزیت این کار است. وقتی دندانها از دست میروند استخوان اطراف دندان شروع به تحلیل رفتن میکند و این تحلیل استخوان باعث عقب رفتن فک میشود. ایمپلنتهای دندانی مانع این مسئله شده و شکل طبیعی فک را حفظ خواهد کرد. همچنین از صدمه به دندانهای مجاور نیز جلوگیری کرده و زیبایی یک دندان طبیعی را به دهان بیمار باز میگرداند. در نحوه صحبتکردن بیمار نیز تغییری ایجاد نخواهد شد.
به دلیل اینکه ایمپلنتهای دندانی اتصال محکمی با استخوان فک پیدا میکنند لغزندگی و حرکت دندان مصنوعی وجود نخواهد داشت، بنابراین فرد در آسایش است و ناراحتیهای مربوط به استفاده از دندان مصنوعی از قبیل اتصال ضعیف، تحریک لثه و درد وجود نخواهد داشت.
تمام اشکال متداول جایگزینی دندانها از قبیل پلها یا دندان مصنوعی بهوسیله استفاده از ایمپلنتهای دندانی انجام میپذیرد.
اگر فقط یک دندان طبیعی از دست رفته باشد یک ایمپلنت برای جایگزین نمودن کافی خواهد بود، در فضاهای بزرگتر که تعداد دندان بیشتری از دست رفته، به استفاده از یک ایمپلنت برای هر دندان نیاز نیست، هر چند تعداد دقیق ایمپلنت بستگی به کیفیت و میزان استخوان در ناحیهای که ایمپلنت کار گذاشته میشود، دارد.
عموماً دانسیته (تراکم استخوان) در فک بالا ضعیف تر از فک پایین میباشد و اگر در فک بالا هیچ دندانی وجود نداشته باشد حداقل شش ایمپلنت برای جایگزینی کامل دندانها کافی خواهد بود.
در فک پایین چون جلوی آن استخوان خیلی محکم میباشد نیاز به ایمپلنتهای کمتری نسبت به فک بالا خواهد بود و تعداد چهار ایمپلنت، ده دندان یا بیشتر از آن را در فک پایین حمایت مینماید.
اهمیت سلامت دهانی در مورد کار گذاشتن ایمپلنت دندانی
معالجه لثه، ترمیم پوسیدگی و حذف آبسهها برای موفقیت بادوام در درمان بنیادی مهم هستند. اگر دندان لق و یا خونریزی قابل توجهی در زمان تمیز کردن دندانهایتان دارید، ممکن است مشکلاتی در لثه شما وجود داشته باشد.
یک علت عمده تحلیل رفتن استخوان بیماریهای لثه هستند و معالجه ایمپلنتهای دندانی را با مشکل مواجه میکنند.
وقتی دندانی کشیده شود ممکن است در اطراف بخش باقیمانده ریشه میزان قابل توجهی از استخوان از دست برود. این امر در طی چند ماه اول به سرعت صورت میپذیرد که تحلیل استخوان (Bone resorption) نامیده میشود.
در بین افراد مختلف میزان و مقدار تحلیل استخوان متغیر است ولی مراقبتهای اختصاصی موجب کاهش آن میگردد.
وقتی ایمپلنت کار گذاشته میشود هر روز نیروی فانکشنال استخوان اطراف آن را تحریک نموده موجب محکمتر شدن و قویتر شدن استخوان میگردد.
![](http://7sib.info/sites/default/files/styles/thumbnail-teaser/public/users/23/article/nmd_35.jpg)